ΘΑΝΑΣΗΣ ΒΕΓΓΟΣ....Ο ΚΑΛΟΣ ΜΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ

Γράφει ο Κώστας Κούτρας

Μιά από τις σπανιότερες και μοναδικές περιπτώσεις ανθρώπων
και ηθοποιών,υπήρξε και η περίπτωση του αλησμόνητου και αξέχαστου Θανάση Βέγγου που έφυγε από τη ζωή στις 03 Μαϊού του 2011,στις 07:00 το πρωί στο Νοσοκομείο "ΕΡΥΘΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ" ύστερα απο μακρόχρονη νοσηλεία του,που προήλθε απο τραυματισμό.Γεννήθηκε το 1926,και υπηρέτησε τον κινηματογράφο και το 
photo by http://el.wikipedia.org


θέατρο πάνω απο μισό αιώνα με περίσια αγάπη και εργατικότητα,καθώς και δημιουργικότητα.Ημουν πιτσιρίκος όταν επέλεγα έξω απο τον κινηματογράφους της εποχής για να δώ ανάμεσα σε Χονδρό και λιγνό ή Βέγγο.Και πήγαινα στον κινηματογράφο που πρόβαλε ταινία με τον ΘΟΥ-ΒΟΥ και με ένα εισητήριο έβλεπα το ίδιο έργο δύο και τρείς φορές με ακατάπαυστη αγωνία και διάθεση!
Ο θανάσης Βέγγος από πολύ μικρός βγήκε στην βιοπάλη.Αρχικά έφτιαχνε τσάντες αλλά λόγω των πολιτικών του φρονημάτων βρέθηκε εξόριστος στη Μακρόνησο.Η ζωή του χαρακτηριζόταν απο υπομονή,έντονη κινητικότητα,αλλά και απίστευτη ευγένεια και υπερηφάνεια,χωρίς όμως ιδιαίτερο ενδιαφέρον.Από το 1953 όλα θα αλλάξουν.Ο σκηνοθέτης Νίκος Κούνδορος τον περιλαμβάνει στο κάστ της ταινίας του " Μαγική πόλη" και ο 27 χρονος τότε θανάσης κάνει το κινηματογραφικό του ντεμπούτο ,και από ασήμαντος και περιθωριακός ανθρωπάκος γίνεται στάρ!ο ίδιος όμως ουδέποτε αποδέχθηκε αυτόν το τίτλο.Συνέχισε να δουλεύει στην βιοτεχνία επεξεργασίας δερμάτων .Το 1954 κάνει την δεύτερη του ταινία (ο δράκος) και ξανά πίσω στις τσάντες .Δίνει τέσσερις φορές εξετάσεις να μπεί σε Δραματική σχολή,και ισάριθμες φορές τον απέριψαν.Θα αποκτήσει τελικώς την πολυπόθητη άδεια ασκήσεως επαγγέλματος το 1959,και την ίδια χρονιά θα κάνει και την παρθενική του θεατρική εμφάνιση στο θέατρο "ΠΕΡΟΚΕ" με την επιθεώρηση 'Ομόνοια πλατς -πλουτς' .Εκεί θα γνωρίσει τον ηθοποιό Τάκη Μηλιάδη που θα τον στηρίξει στα πρώτα του θεατρικά βήματα.Στην δεκαετία του '60 ο Θανάσης Βέγγος θα συμμετάσχει σε 61 κινηματογραφικές ταινίες "καρατερίστας" αλλά και ως βασικός πρωταγωνιστής."Ποτέ την Κυριακή" (1960) "Ζητείται ψεύτης" (1961) - "Ο ατσίδας" (1962)
- Τύφλα ν'χει ο Μάρλο Μπράντο (1963) - ¨Σχολή για σωφερίνες"(1964) - " Πάρε κόσμε " (1967) - "Δόκτωρ Ζι Βέγγος "(1968) - "ΘΟΥ -ΒΟΥ " Φαλακρός πράκτωρ,επιχείρηση Γης μαδιάμ (1969).Η τελευταία ταινία μάλιστα θεωρήθηκε απο τους αυστηρούς κινηματογραφικούς κριτικούς,ως ένα από τα πιο σημαντικά έργα που προβλήθηκαν ποτέ στην Ελλάδα!Από τα μέσα της "χρυσής δεκαετίας" το ανήσυχο και δημιουργικό πνεύμα του Βέγγου,αλλάζει ρώτα στην κινηματογραφική του καριέρα.Ιδρύει την εταιρία < ΘΟΥ-ΒΟΥ > ,ταινίες Γέλιου. και προς τα τέλη του 60,θα ασχοληθεί και με την σκηνοθεσία.Οι ταινίες του Βέγγου,οι περισσότερες ήταν on location,δηλαδή γυρισμένες σε φυσικού χώρους και όχι σε studio.Αυτό ηταν δαπανηρό σε κόστος.Η υπερβολική του σχολαστικότητα και οι πολλές επαναλήψεις σκηνών στα γυρίσματα των ταινιών και τα πολλά του ανοίγματα τον έφεραν την ολοσχερή οικονομική του καταστροφή.Στις αρχές της δεκαετίας του '70,ο Βέγγος προσπαθεί να μαζέψει τα κομμάτια του αφου οι δικαστικοί κλητήρες του έχουν κατασχέσει τα πάντα.Συνεργάζεται με τον σκηνοθέτη και παραγωγό Ντίνο Κατσουρίδη (Ο οποίος έφυγε απο την ζωή στις 28-11-11)γυρίζει ταινίες μαζί του και ουσιαστικά ορθοποδεί,αλλά βαδίζει και σε νέα κινηματογραφική θεματολογία.Το 1971 στο φεστιβάλ θεσσαλονίκης κατακτά το πρώτο βραβεί και το κοινό παραλιρεί και τον αποθεώνει,με την ταινία < Τι έκανες στον πόλεμο Θανάση> .Την δεκαετία του ΄80,ο Βέγγος με φανερά τα σημάδια της κούρασης ,θα γεμήσει τα ταμεία των κινηματογράφων με αρκετά σημαντικές του ταινίες.Ταινίες σε αρκετά μεγαλή ηλικία θα συνεχίζει να γυρίζει και ως τα τέλη του 2000.Σε όλη του τη ζωή απέφευγε διακαώς τις συνεντεύξεις,οχι απο σνομπισμό,αλλά από απλότητα και σεμνότητα .Ολη η ζωή του ταυτίστηκε με τον κινηματογραφικό φακό ."Καλέ μου άνθρωπε " σήμα κατατεθέν του Βέγγου .Ετρεχε να προλάβει τη ζωή ,να κατηγορήσει την αδικία ,να τα κάνει όλα γης μαδιάμ,να ερωτευτεί .Ο κόσμος είχε και έχει ανάγκη το γέλιο.Και ο Θανάσης Βέγγος ,πήρε στις πλάτες του ,το βαρύ φορτίο του κλόουν,τον καραγκιόζη,του παλιάτσου,και υπήρξε ο άξιος εκπρόσωπος του.Μας το πρόσφερε άφθονα και πλουσιοπάροχα.Μετέφερε με κάθε λεπτομέρεια και σεβασμό την ίδια του την ζωή μέσω της κάμερας στο θεατή.Το καταλάβαμε όταν αποφάσισε στα 1967 να περάσει και στον χώρο της σκηνοθεσίας ,για να μπορεί πιο ελεύθερα πιά,να παίζει τον ευατό του .Νομίζω πως ο Ελλην Τσάρλυ Τσάπλιν θα κάνει πολλά χρόνια να ξαναβγεί .....
Ανήκω στους FΑΝ του Θανάση Βέγγου .Διάβασα βιβλία για αυτόν,συλλέγω DVD με όλες τις ταινίες του ,έχω αμέτρητες φωτογραφίες από τις ασπόμαυρες και έγχρωμες του ταινίες .Η απώλεια ενός αληθινού ανθρώπου με αδαμάντινο χαρακτήρα,που παντρεύει το ήθος με την ολοκληρωτική επαγγελματική του καταξίωση στις μέρες μας είναι σπάνιο και ακατόρθωτο.Ο ΒΕΓΓΟΣ τα κατάφερε και τα δύο
Σας ευχαριστώ
με τιμή
Κώστας Κούτρας